Jednym z kryteriów oceny efektywności układu pompowego, pod względem hydraulicznym, jest jednostkowe zużycie energii, które określa uśrednioną, w wybranym cyklu analizy t1-t2, ilość wydatkowanej energii na transport jednostki objętości.
Rys. 1. Krzywa sumowa objętość i zużytej na ten cel energii w czasie
e={E_{el} \over V}
Zsumowaną energię i objętość w przedziale czasu t1 -t2 można obliczyć ze wzorów:
E_{el} = \int_{t1}^{t2} P_{el}dt, V = \int_{t1}^{t2} Q dt
lub, zwykle z zadowalającą dokładnością, ze wzoru:
E_{el} = \sum_{t1}^{t2}( P_{el} \cdot \Delta t), V = \sum_{t1}^{t2} (Q \cdot \Delta t_i)
Rys. 2. Przykład obliczania energii na podstawie mocy elektrycznej
Chwilową wartość jednostkowego zużycie energii można obliczyć ze wzoru:
e={P_{el} \over Q}
Rus. 3. Chwilowe jednostkowe zużycie energii obliczone na podstawie charakterystyki mocy pompy
Dla układów wielopompowych, wartość jednostkowego zużycia energii dla całego cyklu obliczana jest ze wzoru:
e={\sum_i \sum_j (P_{el,j} \cdot \Delta t_i) \over \sum_i \sum_j (Q_j \cdot \Delta t_i)}
Wskaźnik ten może być stosowany do oceny funkcjonowania pompy, pompowni i całego układu pompowego.
Dla zespołu pompowego, po podstawieniu zależności na moc pobieraną przez silnik, otrzymamy wzór na jednostkowego zużycie energii w postaci:
e={H \cdot \rho \cdot g \over \eta_s \cdot \eta_p}
e - zużycie jednostkowe energii Eel – energia elektryczna V – objętość Pel,j – moc elektryczna j-tej pompy pobierana z sieci elektrycznej Qj – wydajność j-tej pompy dt - krok czasowy Δti - przyrost czasu H - wysokość podnoszenia ηs - sprawność silnika ηp - sprawność pompy
PAMIĘTAJ !
- Zbyt krótki czas analizy (cyklu) t1-t2, nie daje pełnego obrazy pracy układu
- Zbyt długi czas analizy t1-t2, nie pokazuje efektów zmian w układzie
- Zużycie jednostkowe energii zależy do wysokości podnoszenia
WARTO SPRAWDZIĆ: